Evimizdeki ikinci iftar davetinde anne ve babamla beraberdik. Annemin “sakın çok birşey yapma” ısrarları, babamın diyeti ve önceki davetimdeki artan yemeklere üzülmüş olmam derken gayet hafif bir iftar sofrası hazırladım. Oruçluyken gözüme az görünse de, ikram etmeyi unuttuğum mantarın eksikliği hiç hissedilmedi bile.
Ramazan’ı “yeme ayı” olarak algılamamız çok üzüyor beni. Gerçekten şu “tek çeşit yeme” sünnetini uygulayıp, misafirlerime de o şekilde hazırlanabilmeyi o kadar isterdim ki.. Malesef soframız dopdoluyken bile gözümüze az geliyor yemekler..
Gelelim menümüze;
– kıymalı börülce yemeği
– tulum peynirli & cevizli erişte
– jülyen kabak+havuç+közlenmiş k.biber salatası
– sigara böreği
– fırında kaşar peynirli mantar
– yeşil salata
– dondurma